Kerstmis twee jaar geleden, deed ik mijn geadopteerde tweelingdochters een MyHeritage DNA-pakket cadeau. Met een van hen was ik, via de officiële Colombiaanse instanties, al serieus op zoek gegaan naar hun biologische familie, maar dat leverde niet v...

De voorbije weken leverden, in al hun tragiek, bijzondere nieuwe inzichten en ervaringen op. Ik deel ze graag. Mijn dochter woont als gescheiden moeder met drie kinderen 5 km over de grens, in België. Om haar te ondersteunen bij het bezighouden va...

Op 6 september 2016 verscheen mijn column ‘Rectrix in motu’ in Observant. Het was de week waarin aftredend Rector Luc Soete zijn opvolgster, Rianne Letschert, de ambtsketting omhing. Ik schreef over mijn hoop en vertrouwen dat Rianne...

Oktober was een slechte maand. Ik zal jullie niet vermoeien met de oorzaken daarvan. Je zult me op mijn bruine ogen, waaruit menig traan sijpelde afgelopen maand, moeten geloven. Tranen van zorg, woede, angst en machteloosheid. Niet meer kunnen lache...

Raadsel: het beweegt in groepsverband en heeft oog noch oor voor zijn omgeving, ra-ra, wat is dat? Na de jongste Inkomweek weet ik het weer. Ik fiets ’s middags op het drukke en onoverzichtelijke punt bij Mosae Forum waar bussen, taxi&rsq...

Men neme ruim 2100 wetenschappers, 18 duizend studenten en zo’n 1500 ondersteunende staf. Ze vormen een miniatuursamenleving met een extreem hoog percentage aan hoogopgeleiden. Ze huizen in prachtige monumentale panden of in modernere gebouwen ...

We hadden al even niks meer van hem gehoord, maar dat maakt hij helemaal goed met zijn nieuwste actie: Emile Ratelband is naar de rechter gestapt om zijn geboortejaar met 20 jaar te vervroegen. Hij ‘lijdt’ onder zijn echte leeftijd en voe...

Het begon met een ruimteprobleem op de Berg. Er waren meer planten dan bodem en te veel muurtjes. Er kwam een tuinarchitect die bedacht dat planten het veel beter deden als ze gezellig bij elkaar waren, als ze konden kruisbestuiven en licht, lucht en...

Mijn dochter belt me. Ik hoor veel gehijg en gezucht en weet meteen hoe laat het is: de bomen staan in bloei en dat betekent onherroepelijk hooikoorts in zijn meest extreme vorm. Binnen enkele uren slibben de luchtwegen dicht, met ademnood en meestal...

In 1992, we moved to Spain. To Madrid, to be precise. I had taken a two-week crash course in Spanish at the Language Centre and felt reasonably equipped for a talk with the Spanish landlord and the grocer. They would appreciate my well-intended effor...

In 1992 verhuisden we naar Spanje; Madrid om precies te zijn. Ik had een spoedcursus van twee weken Spaans bij het Talencentrum achter de rug en voelde me redelijk toegerust om het gesprek met de Spaanse huisbaas en de kruidenier aan te gaan. Ze zoud...

Ik heb iets nieuws gekocht. Eigenlijk nieuw voor oud. In dit papierloze tijdperk loop ik rond met een dik schrift, schrijf pagina’s vol, tijdens vergaderingen thuis bij de UM en elders in het land. Collega’s trekken hun ‘devices&...

Nooit is een veelzijdig woord. Als je jong bent, ken je het vooral in de context van ‘nog nooit’: nog nooit gespijbeld, nog nooit gezoend, nog nooit gevlogen, nog nooit seks gehad .... Dan draagt ‘nooit’ een belofte in zich...

Als de UM 3.700 medewerkers heeft, dan waren er daarvan minstens 2.400 kiesgerechtigd. We hebben immers nogal wat buitenlandse collega's.  Als het opkomstpercentage van Maastricht, zijnde 77 procent, op de UM-werknemers wordt toegepast...

Op woensdag 15 maart gaat Nederland naar de stembus voor de Tweede Kamerverkiezingen. Wordt het een tweestrijd tussen Rutte en Wilders, of kunnen lijsttrekkers als Pechtold, Asscher, Roemer, Klaver, Krol een vuist maken?  Wie ook moge winnen: de tweedeling tussen ‘het volk’ en ‘de elite’ lijkt scherper dan ooit. Observant vroeg in aanloop naar 15 maart haar Nederlandse columnisten, die de redactie (gemakshalve) onder de elite schaart, te reageren op de stelling: “Ik schaam me dat ik bij de - door de populisten zo verguisde - elite hoor.” Vandaag de aftrap door Ellen Krijnen, Wim Groot en Frans Leeuw.

Hij is acht jaar en staat voor dag en dauw op. Poetst zijn tanden en verdwijnt stilletjes het huis uit. Dat is de enige manier om er zeker van te zijn dat hij naar school kan. Hij gaat graag naar school, maar vaak dwingt zijn oma hem om thuis te blij...

Vanaf de eerste rij achter het cortège kon ik zien hoe Luc haar de ambtsketting omhing en met zijn vaderlijke glimlach ons vertelde: “U kunt gerust zijn. Het is goed zo.” Was het toeval dat de cortège-leden in de rij voor mij allemaal ...

Op een januari-avond in 2015 bedenkt een jonge meid in Palo Alto (USA) dat ze toch maar even naar het feestje gaat waar haar jongere zus al aanwezig is. Dat impulsieve besluit heeft grote gevolgen waarvan de nasleep nu wereldwijd ‘viral’ ...

Het Wilhelmus. "Heel speciaal". De reacties. "Heel speciaal". De beker. "Heel speciaal ". Onze Max had er geen andere woorden voor. Ook Dagblad De Limburger vond het heel speciaal en vulde de volledige voorpagina van de ...

Elke dag om 14.00 uur zat ik voor de televisie. Dan begon het middagjournaal terwijl heel Spanje aan de belangrijkste maaltijd van de dag zat. Er waren nog geen mobiele telefoons, laat staan smartphones of ‘push-berichten’ in 1992, dus wa...

Ze ontvangen me alsof ik de eerste ben met het probleem. “Het was zeker schrikken?” Ik knik bevestigend. De accountmanager neemt de tijd en spreekt de vervolgstappen rustig door. Zij zal me aan de hand nemen en alles voor me regelen. Ik ...

We daalden af in de metro van Toulouse. Op het perron stonden voor het metrospoor glazen wanden van vloer tot plafond. Suïcidaal volk, die Zuid-Fransen, dachten we nog. Er kwam een metro aan en iedereen stelde zich voor de deuren in de glazen wand op...

Iemand die mij zeer lief is, zal binnenkort een stukje minder mijn lief zijn. Niet omdat ik minder van hem zal houden, maar omdat hij een stukje van zichzelf gaat afgeven. Voor hij mijn lief werd, bewandelde hij het Pieterpad en overdacht zijn lev...

Veertig jaar geleden was ik 18. Ik deed eindexamen atheneum aan een keurig lyceum waar de docenten ons op het hart drukten dat wij de elite van de maatschappij waren en geacht werden een universitaire studie te kiezen. Mijn vader was daar iets genuan...

György Konrád zei: “Op de vraag naar de zin van het leven, antwoordt iedereen met zijn levensloop.” Wie het boek Geluk van deze joods-Hongaarse schrijver gelezen heeft, weet dat Konrád op een aantal momenten in zijn leven door ongeloofli...