MAASTRICHT. Het eindigde bijna al te idyllisch: buurtbewoners die de gemeente complimenteren, en een wethouder die het publiek complimenten geeft. Toch gebeurde dat, tijdens de laatste inspraakavond over de plannen met de Tapijnkazerne, afgelopen maandag. Eind juni beslist de gemeenteraad over het definitieve voorstel. Wat de buurt vooral waardeert is de bereidwilligheid om naar kritiek te luisteren en aanpassingen te doen. Zo wordt het hertenkamp, of de dierenweide, niet opgesplitst maar juist zo groot en aaneengesloten mogelijk gemaakt. De architect: “Het hert is het uitgangspunt.” Wellicht lopen er straks ook moeflons en, als het mee zit, woont hoog op een paal een ooievaar.
En er is nog meer veranderd. De architect herinnerde zich “heftige discussies” over het ‘gat in de muur’; tijdens een eerdere bijeenkomst verscheen tot zijn schrik zelfs de Ingel van Mestreech in vol ornaat om het protest kracht bij te zetten. Dat het om een bescheiden poortje in de stadsmuur ging om de loop naar de Tongersestraat te vergemakkelijken viel in de autochtone verontwaardiging in het niet. Maar goed, ‘het gat’ staat niet meer in de plannen. En dan die andere “heftige discussie”, over fietsen door het park: er komt een breed doorlopend fietspad, met een andere kleur asfalt dan het naastliggende voetpad. Een fietsbruggetje over de Jeker is onder druk van bezwaren gesneuveld, fietsers moeten eventjes uitwijken naar de ventweg van de Prins Bisschopssingel om naar de Tongersestraat en vice versa te rijden. Tot verdriet van de fietsersbond, zegt Leo Maathuis. Want studenten zullen nu zeker de kortste route nemen en dat is via het wandelpad langs de Jeker. De bewoners, en ook het aanwezige gemeenteraadslid Kitty Nuyts, roepen dat er dan maar meer “gehandhaafd” moet worden. Nuyts: “En die fietsersbond houdt toch zo van fietsen? Dan kunnen ze toch wel een stukje omrijden?”