Entries for 'hans'

Vorige week kwam een werker in de gezondheidszorg bij ons thuis. Hij vroeg of hij even de tuin mocht zien. Fotograaf Loraine Bodewes weet mij in Observant feilloos in onze eigen tuin te plaatsen. Ik ben er meer en meer van bewust geraakt dat voor zover mijn stukjes een weloverwogen en bezonnen indruk maken, dat ik dat vooral aan haar te danken heb....

Elders op deze site kunt u lezen dat ik houd van het motto: blijf kijken. Daarmee bedoel ik niet dat u niet moet nadenken.  Wel dat u steeds opnieuw moet nagaan of wat u voor waar houdt nog wel spoort met de vanzelfsprekendheden waarmee u uw waarnemingen doet en vastlegt. Dat geldt in de wetenschap, maar ook daarbuiten. Ik neem u mee naar het ...

Hij stopt er mee. Na zeventien jaar columns schrijven voor Observant is het “mooi geweest”, vindt em. hoogleraar medische sociologie Hans Philipsen, die eind juni 84 jaar wordt. Het keurslijf van “slechts” 400 woorden knelt al jaren, en ook de wekelijkse deadline valt met het stijgen der jaren (“veroudering k...

Vorige week werden we verrast door een mogelijke doorbraak in het medisch onderzoek. Voor het eerst is aangetoond dat een specifieke combinatie van genen immuun zou maken voor vormen van dementie. Waarschijnlijk omschrijf ik het niet goed, maar dat doet er niet toe voor wat ik wil beweren. In een Nederlands Academisch Ziekenhuis is door velen gewer...

Eens per jaar mag ik van een strenge gasthoofdredacteur niet zomaar schrijven wat ik zelf wil. Een nummertje populisme is dit jaar de verplichte kür. Volgens eeuwenoud gebruik dient men een verhandeling te beginnen met wat men onder populisme verstaat. Heeft U even? Een kleine bijdrage aan een weekblad zoals Observant leent zich niet voor een ...

In 2003 hoorden drie Transavia-piloten op Bali tijdens een etentje dat een collega van hen, toen hij nog werkte bij de Argentijnse marine, min of meer bekende dan wel opschepte over zijn betrokkenheid bij de misdaden van de Argentijnse junta zeker twintig jaar daarvoor. De geschrokken aanhoorders van deze bekentenissen besloten daarvan aangifte te ...

Vrolijk, ook verdrietig word ik als de boze buitenwereld melding maakt van zaken waaraan je niet zo gauw denkt, maar zich toch in opvallend grote aantallen voordoen. Het laatste jaar heb ik bijvoorbeeld melding gemaakt van de nauwelijks te bestrijden ‘ziekte’ van slangenbeten. Bijna net zo erg als mazelen, maar sociaal extreem onrechtva...

Het moest er eens van komen! De president van Mexico heeft zich openlijk tot de koning van Spanje en de Paus gewend om excuses te eisen voor het brute geweld waarmee de veroveraars in de zestiende eeuw in zijn land huishielden. Men kan zich “daarbij wel iets voorstellen”, zoals Nederlandse politici zouden zeggen. Onze eigen J.P. Coen wa...

Zondag heb ik zoals elk jaar naar het verslag van de Ronde van Vlaanderen gekeken. De hoogmis van het ‘Vlaming zijn’. Een nationale feestdag zonder bedacht vorstelijk en vaderlandslievend gedoe. Langs de 280 kilometers met zijn heuvels en kasseinen over weggetjes waarop nauwelijks een auto past, kan gans het volk een plekje in of buiten...

Vorige week vertelde ik over Han Baudet, grootvader van Thierry Baudet. In de vijftiger jaren in Den Haag mijn leraar geschiedenis. Een bijzondere man met belangstelling voor leerlingen als ik die geboeid werden door zijn vak. Hij stond toen aan het begin van zijn wetenschappelijke loopbaan aan de universiteiten van Groningen en Delft. Aan het eind...