Entries for 'marc'

Er stond een straffe noordoostenwind. De jaren, bijna een eeuw, hadden zijn scherpte en welbespraaktheid volstrekt ongemoeid gelaten. Vallende sneeuw omlijstte langzaam het neoklassieke kasteeltje waarin we zaten. Het vormde een passend decor. “Ik was in de gelukkige omstandigheid dat ik bij zijn afscheidsrede aanwezig kon zijn”, begon ...

Koortsachtig werk ik mijn te-doen lijstje af. Ik kan ieder moment gebeld worden voor de aangekondigde spoed-patiënte en vandaag moet ik alles wat op het lijstje staat, afronden. Een collega klopt en komt binnen om dag te zeggen. “Het is een heel moeilijke tijd geweest”, vertelt ze, “maar het is goed zo. Ik ben heel benieuwd hoe he...

In een snelle reflex maande ik mijn telefoon, die tevens dienst doet als wekker, tot stilte. Ik zie nog net de lange reeks appjes die binnen zijn gekomen en besluit deze later te lezen. Net terug van een aantal intensieve dagen Barcelona met als achtergrond een onrustig decor van het, volgens de centrale rechter onwettig, Catalaanse onafhankelijkhe...

Stil keek ze voor zich uit, breekbaar en moe, haar mobieltje oplichtend in haar rechterhand. Net terug van het afsluitende feest, de allerlaatste schooldag die de overgang van middelbaar naar universitair onderwijs markeerde, de eindexamens kwamen eraan. “615, dat is niet goed, toch?”, zei ze zacht. “Al mijn vrienden staan zo hoog...

Volgend jaar zal ik er toch weer bij zijn. “The gate is closing in five minutes”, wordt er omgeroepen. De intercontinentale luchthaven van LA is altijd druk. Ik was van plan niet meer naar dit jaarlijkse wereldcongres te gaan. Maar deze ochtend heeft dat ene mooie verhaal buiten mijn professionele interessegebied het verschil gemaa...

Met een rood hoofd reed een man met z’n bakfiets het heuveltje op. Voorin lagen de restanten van een oude wasmachine, ik herkende de trommel. Het was stil op straat ondanks dat de school bijna begon. Met mijn nieuwe fiets in een nieuwe grote stad begon ik aan de afdaling naar mijn nieuwe basisschool, de vijfde klas. Mijn ouders woonden nog in...

Ze ademde snel, maar zelfs dat was onvoldoende. Ze zag asgrauw. “Er was niks maar ze begon opeens te bloeden”, fluisterde de verpleegkundige ontdaan. “Infuus, lab met stolling en zuurstof”, zei ik terwijl ik ging zitten. “Tensie en pols?” “90 over 40, 120.” “Oké, dan direct naar verloskamer voor...

De plastic wieltjes protesteren hoorbaar terwijl ik met enige spoed de flip-over naar de collegezaal rijd. De grote zaal, waar ik vijf minuten eerder was binnengelopen, zat vol, maar het ouderwetse groene krijtbord bevond zich niet op de plek waar ik het had verwacht; er was helemaal geen bord! Wel was er een prachtige audiovisuele opstelling met a...

We keken naar de onstuimige branding van de Atlantische oceaan na de zomerstorm. “Ik ben helemaal blut”, zegt mijn dochter ontgoocheld. “Al die jaren keihard gewerkt, gespaard en nu ik ga studeren blijkt het bijna niets waard. Ik zie alleen maar schulden nog voordat ik begonnen ben.” Troostend leg ik mijn arm over haar schou...

“Ik was om half elf ‘s ochtends weer thuis; uitgewerkt”, zei hij. Ik luisterde naar de voormalige bankier uit de Londense City, proefde nog even aan zijn woorden, en slikte toen het vermalen hapje rauwkost door. “Gaat dat altijd zo?” vroeg ik enigszins naïef. “Tja, dit is gebruikelijk, al je accounts zijn al...