37 jaar
Ad van Doesum
Hoogleraar kostprijsverhogende belastingen sinds 1 september 2012 ( 0,4 fte)
Rechter-plaatsvervanger rechtbank Den Haag
Belastingadviseur PricewaterhouseCoopers (0,6 fte)
Hoe goed hij is? Nee, daar heeft Ad van Doesum (geboren in Venray) geen antwoord op. “Dat zeg je niet over jezelf, als anderen dat vinden, dan moeten zij dat maar doen.” Hij wil wel kwijt dat hij als Leidse rechtenstudent altijd voor de tien ging. Grinnikend: “Dat betekent niet dat ik die ook haalde.” Ook volgde hij extra vakken: rechtssociologie, rechtsgeschiedenis, civiel recht, delen van de studie Nederlands. Voor zijn afstudeerscriptie kreeg hij een negen. “Goede cijfers zijn belangrijk, maar net zo belangrijk is wat je naast je studie doet. Ik zat in het bestuur van een studentenvereniging en later in dat van de koepel van Leidse studieverenigingen.” Hij werkte hard en dat is Van Doesum blijven doen. “Mijn promotor in Tilburg gaf mij een goede les: werk net iets harder dan de rest, zet een stapje extra. Het hoeft niet absurd te zijn, maar als de anderen om 18.30 stoppen, ga jij door tot 19.00 uur, dan word je net iets beter.”
De extra inspanning, een beetje geluk, talent, een onderzoeksthema dat hot is en vertrekkende babyboomers; het maakte Ad van Doesum op 37 jarige leeftijd hoogleraar. “Mijn onderzoek draait om BTW, omzetbelasting. Het is een vakgebied dat erg snel groeit en waar nog heel veel in te doen is. De BTW is een van de grootste inkomstenbronnen van de overheid. In Nederland gaat het om 42 miljard per jaar. In Europa, mijn terrein, hebben we het over 862 miljard.”
Sinds hij hoogleraar is merkt Van Doesum dat zijn woorden in de adviespraktijk soms wat meer gewicht in de schaal leggen. En in Maastricht spreken studenten hem met professor aan. “Dat is even wennen.” Of er scheve ogen zijn valt moeilijk vast te stellen. “Je kunt nooit in iemands hoofd kijken. En als er scheve ogen zouden zijn, weet je nooit waarom. Komt dat omdat je nog zo jong bent? Of hadden zij je plek willen hebben?”
Hij draagt de wetenschap een warm hart toe en gaat dan ook niet voor het grote geld. “Als adviseur verdien je veel meer. Maar ik vind onderzoek en onderwijs erg leuk. Ik voel me ook schatplichtig aan mijn vakgebied en wil graag wat terug doen.” Nog een vraag: hoe meer jonkies hoe beter? “Leeftijd is volstrekt irrelevant. Het gaat erom dat je die stap extra wilt zetten en anderen verder wilt brengen.”