...is een pleonasme volgens Johan Goudsblom. Morele verontwaardiging is per definitie selectief. Een mens kan nu eenmaal niet alle leed van de wereld op de schouders nemen. Wat ik echter niet begrijp is dat de selectieve verontwaardiging van de gehele diverse, internationale universitaire gemeenschap zich en bloc op één doelwit richt: Israël.
“Stop the genocide” lees ik in onze facultaire achtertuin. THE genocide? Terwijl de pro-Palestina demonstraties de universiteiten in vuur en vlam zetten voltrekt zich een enorme humanitaire ramp in Soedan.
Ieder gewapend conflict heeft specifieke kenmerken, maar tussen Gaza en Soedan zijn ook overeenkomsten. De opgejaagde 2,2 miljoen Gazanen (minus de duizenden te betreuren doden) kunnen nergens meer naar toe. In Soedan raakten 8 miljoen mensen ontheemd, 1.5 miljoen vluchtten naar Zuid-Soedan, vanwaar ze inmiddels weer ’terugvluchten’. In Gaza is een nijpend tekort aan voedsel, water, medicijnen. De levens van 18 miljoen Soedanezen worden bedreigd door acute hongersnood. Ook in Soedan zijn aloude etnische spanningen op scherp gezet door onverwerkte resten uit het koloniale en slavernijverleden. Net zoals Israël is Soedan een brandpunt van geopolitieke belangenverstrengelingen. Rusland (Wagner!), Oekraïne, China, Egypte, de Verenigde Arabische Emiraten, de VS en Europa dienen daar alle hun eigen economische en politieke belangen. Volgens de Human Rights Watch is er sprake van genocide in Soedan, waarbij niet-Arabische bevolkingsgroepen worden uitgeroeid. Amnesty International, Human Rights Watch, Artsen Zonder Grenzen en het Rode Kruis luiden de noodklok tevergeefs. Van de benodigde 4 miljard hulp is slechts 5 procent binnengekomen. Deze humanitaire ramp lijkt de universiteiten niet te raken.
Het is lastig om je betrokkenheid bij een agressor te ontwarren zonder verstrikt te raken in het kamp van diens tegenstander. Ali Khamenei, leider van Iran, is heel enthousiast over de studentenprotesten! Daarom is het goed dat U-raad en college van bestuur zich laten inspireren door de protestacties door beleid te ontwikkelen voor de omgang met universitaire instellingen in conflictgebiedEN. Dan kunnen we het ook gaan hebben over samenwerking met China (Oeigoeren), de Emiraten (Soedan), de Golfstaten (ontoegankelijk voor Syrische vluchtelingen), etc. Daarbij moeten we ook incalculeren dat andere partijen wellicht niet met ons zullen willen samenwerken na het aantreden van het nieuwe kabinet.
Lies Wesseling, hoogleraar culturele herinnering, gender en diversiteit