Het thema ‘eten’ komt regelmatig ter sprake. En toeval of niet: op de schoot van Yan Radivilov (19) ligt een stuk pizza met salami dat hij kreeg tijdens het INKOM-programma op donderdagmiddag in de tuin van de rechtenfaculteit.
Hij start komende maand met de bachelor Data Sciences and Artificial Intelligence, een nieuwe poging nadat Computer Science and AI in Vancouver geen succes bleek. Vooral “de colleges met massa’s studenten”, vond hij “niet leuk”. Daarbij is hij geen fan van de Canadese stad die volgens hem ‘veramerikaniseerd’ is. “Veel en grote wegen voor auto’s, weinig ruimte om te wandelen en te fietsen”. En dan ook nog, jawel, tegenvallend eten: veel Aziatische restaurants met gerechten waar hij niet van houdt.
Het probleemgestuurd onderwijs, een Engelstalige studie, “op AI-gebied staat Nederland hoog aangeschreven” en het feit dat hij met zijn familie in het verleden vaker tripjes maakte naar Europa maakte dat hij zich inschreef aan de Universiteit Maastricht. “Ik houd van de Europese cultuur, weet wat van de Europese geschiedenis.”
Toch is Nederland een totaal nieuwe bestemming. Zijn eerste stappen in Maastricht zette hij pas vorige week maandag, toen de thermometer de 35 graden aantikte, herinnert hij zich. Tot nu toe is hij in zijn nopjes. “Veel wandelgebieden, veel fietsers, ik heb zelf ook een fiets aangeschaft, best leuk.” Een kamer is ook geregeld: in het Guesthouse van de UM. Wel maar voor een jaar, maar zo heeft hij de tijd om rond te kijken. Wat de Nederlandse taal betreft: hij gaat de cursus Social Dutch volgen. Maar hij kent al wat woorden. Pindakaas (“die ga ik binnenkort eens proeven”), dankjewel en tot ziens. O ja, en dankzij ondergetekende weet hij dat dat "lekkere visje" een lekkerbekje is.