De Universiteitsbibliotheek Binnenstad: vier verdiepingen, duizend studieplekken en eerlijk gezegd een van de engste plekken van Maastricht. Gedurende de hele eerste periode van mijn studie durfde ik geen voet te zetten in deze beruchte studeerhotspot en nam ik het zekere voor het onzekere door te kiezen voor minder angstaanjagende plekken. Mijn kamer. Een café. Als ik in een avontuurlijke bui was, de gemeenschappelijke studieruimtes van The Social Hub.
Ik kon niet precies uitleggen waarom ik nu zo bang was voor de bibliotheek. Misschien was het het enorme aantal studenten dat de uitgestrekte rijen studieplekken bezette. Of omdat ik als eerstejaars geïntimideerd werd door de aanwezigheid van oudere studenten.
Pas in december 2022, drieënhalve maand na mijn verhuizing naar Maastricht, waagde ik de sprong in het diepe. Ik reserveerde voor de allereerste keer een zitplaats, liep door de glazen draaideuren van de bieb en studeerde te midden van 999 andere dappere studenten. Uiteraard werd ik vergezeld door niet één, maar twee vrienden die mijn hand vasthielden en hun bibliotheekwijsheid met mij deelden.
Voor mijn vrienden was alleen naar de bibliotheek gaan onhandig, irritant. Voor mij was het onmogelijk, figuurlijk gesproken. Ik was dankbaar voor alle begeleiding, vooral omdat ik tijdens mijn eerste bezoek nauwelijks mijn gereserveerde zitplaats kon vinden. En nog meer voor de pauzes tussen mijn saaie studeersessies door. Ik vond troost in de routine van het kopen van een drankje bij de Coop en het bijpraten met mijn vrienden.
Twee jaar later kan ik met trots zeggen dat ik niet langer de verlegen, onervaren eerstejaars ben die de UB zag als het universitaire equivalent van een spookhuis. Ik begin aan het laatste jaar van mijn bachelor, heb me door berucht moeilijke lessen geworsteld en het belangrijkste is dat ik de plek nu regelmatig bezoek, zelfs alleen. Soms voel ik nog steeds mijn maag samenkrimpen als ik door de draaideuren loop en overvalt me een golf van angst als ik besef dat iemand anders in mijn gereserveerde stoel zit. Toch is dit een duidelijke verbetering ten opzichte van het volledig vermijden van de bieb.
Ik veronderstel dat de boodschap die ik aan eerstejaars-lezers wil meegeven is dat het na verloop van tijd beter wordt. Je wordt dapperder. De bibliotheek, met zijn vier verdiepingen en 1000 studieplekken, wordt draaglijk en zelfs aangenaam.
Robin van Wasen, derdejaars student aan het University College Maastricht