Een wetenschapper die zijn ziel verkoopt aan de industrie. Zo werd Rob Markus, bijzonder hoogleraar aan de Universiteit Maastricht – zonder succes onherkenbaar gemaakt – geportretteerd in een uitzending van Rambam op donderdag 24 januari. Onderzoek naar een energiedrankje ‘begeleiden’ met een positieve uitkomst, daar viel met hem best over te praten. Is dat echt waar? “Natuurlijk niet”, zegt Markus, “de context wordt volledig weggelaten”.

Doen alsof je lijdt aan een ziekte of een stoornis, om bijvoorbeeld een schadevergoeding op te strijken. Het komt vaker voor dan gedacht. Hoe scheid je de bedriegers van de patiënten? Maar ook: hoe wijdverbreid is het? Van de studenten is 94 procent geneigd om klachten te verzinnen, blijkt uit een Maastrichts experiment.

Gisteren en vandaag heeft tout regeneratief Nederland zich verzameld in Maastricht, voor de jaarlijkse bijeenkomst van het landelijke instituut RegMed. Welke doorbraken kunnen we in de nabije toekomst verwachten? De kunstknie voor artrosepatiënten? Of de nieuwe diabetesbehandeling zonder insulinespuit? Aan de wieg van RegMed maar ook van het Maastrichtse MERLN staat Clemens van Blitterswijk: onderzoeker, boegbeeld, vliegende kiep.

MAASTRICHT. Hortense Jongen stapte vorige week donderdag in Göteborg op het vliegtuig voor een ultrakorte trip naar haar geboortestad Maastricht. En met een belangrijke reden: het in ontvangst nemen van de dissertatieprijs tijdens de dies. Jongen onderzocht hoe corruptie op internationaal niveau met ‘zachte hand’ wordt aangepakt. Het onderwerp, de interdisciplinaire invalshoek en haar prettige schrijfstijl waren doorslaggevend voor de jury.

De een ijvert voor vrijheid en democratie, de ander voor een stevig klimaatbeleid. Zie hier de twee laureaten die tijdens de dies, vrijdag 25 januari, een eredoctoraat ontvangen. Michael Ignatieff: deze Canadese historicus heeft zich de laatste jaren vooral geroerd als rector van de Central European University (CEU). En Amitav Ghosh: een Indiase schrijver die iedereen oproept om te strijden tegen klimaatverandering. 

Het reizen is haar niet met de paplepel ingegoten. “Mijn ouders zijn niet zo uithuizig.” En dan besluit dochter Eleonora Nillesen een studie ontwikkelingseconomie te gaan volgen in Wageningen. Aan veldwerk in de armste en vaak door conflicten geteisterde landen van de wereld valt niet te ontkomen. Burundi, Democratische Republiek Congo, Liberia: ze kwam er de afgelopen jaren meermaals. Maar hoe graag je het ook wil, soms komt een onderzoek niet van de grond, zoals in Somalië. “Na drie weken vruchteloos bellen en e-mailen realiseerde ik me hoe lang het duurt iets nieuws op te zetten in een land dat je niet kent en waar je ook niemand kent.” 

Stel, je krijgt als wetenschapper een zak met geld, onbeperkte tijd en personeel. Welk onderzoek zou je dan doen? Stephan Smeekes, datawetenschapper bij de School of Business and Economics, zou willen onderzoeken waarom computerprogramma’s vaak ‘onzinverbanden’ vinden in big data. Grote investeringen zijn daarvoor niet nodig; het kost vooral heel veel tijd.

Op pad door Beiroet in een gepantserde wagen, beveiligers die geen minuut van je zijde wijken. Onderzoek doen in conflictgebieden betekent angst trotseren. Maar ook gezond verstand gebruiken en weten wanneer het onveilig is. Neem het door geweld geteisterde Congo waar Rianne Letschert, victimoloog en rector van de Universiteit Maastricht, een casestudy wil opzetten voor haar met een Vidi beloond project. Tot nu toe is het nog niet gelukt. “Dan open ik een e-mail van mijn Congolese onderzoeker en zie ik de meest vreselijke foto’s voorbijkomen; gruwelijke beelden van afgeslachte kinderen en volwassenen. Het is zo fout wat daar gebeurt.”

MAASTRICHT. De celbioloog Lisa Coussens zal de Tefaf-leerstoel 2019 bekleden. Deze jaarlijks wisselende leerstoel voor kankeronderzoek, gesponsord door de kunstbeurs Tefaf, valt onder onderzoeksinstituut GROW.

“Je weet dat je iets onderzoekt wat de praktijk belangrijk vindt”, zegt onderzoeker Irma Everink. Zie daar een van de voordelen van werken bij de Academische Werkplaats Ouderenzorg Zuid-Limburg. Al twintig jaar werken wetenschappers van de Universiteit Maastricht samen met zorginstellingen om zo de meest prangende vragen uit de ouderenzorg te beantwoorden. Dat heeft niet alleen de zorg veranderd, maar ook het onderwijs aan toekomstige zorgverleners. Op alle niveaus, van mbo tot universiteit.