Wat is dat precies, de Varsity?
“Winnen tijdens de Varsity geeft je eeuwige roem”, zegt Anke Gielen. “Voor roeiers is de Varsity belangrijker dan de Olympische Spelen.” Ze meent het echt. De wedstrijd kent verschillende tradities. Gielen: “Zo krijgen alle deelnemers aan het hoofdnummer speciale jasjes en een kapstok met een gouden haakje voor op de vereniging, wordt er nog steeds handmatig geloot en springen de clubgenoten van de winnaar na het hoofdnummer bloot in het water. Bloot, niet naakt: dus met das.” De hele vereniging leeft er naartoe, legt het team uit. Vanuit Saurus vertrekt er een grote bus.
De eerste keer Dames Vier, maar er zitten nu zes meiden aan tafel. Wie vallen er buiten de boot?
“Ons team bestaat uit zes personen”, zegt Kimberly Janssen. “Met zijn zessen vullen we een vier en een twee, maar we trainen allemaal samen: twee keer in de week krachttraining, twee keer op het water en een keer op de ergometer.” “En in trainingsweekenden nog vier keer”, voegt Vianne Vogels daaraan toe. Coach Alexander van Zetten: “Dat wil niet zeggen dat Kimberly en Svenja minder goed zijn dan de Varsity-vier. We hebben de afgelopen maanden in verschillende combinaties getraind en deze werkt het beste.”
En toch, is het niet balen dat je de Varsity niet ‘mag’ roeien?
Janssen ontwijkt de vraag een beetje: “Wij stellen andere doelen. Zoals de Nederlandse Kampioenschappen over twee weken. We gaan natuurlijk wel mee om aan te moedigen.”
Hebben jullie eigenlijk nog een sociaal leven?
“We zijn elkaars sociale leven”, zegt Noortje van den Bogaert lachend. “We doen onze dingen voor stage, uni en coschappen en verder zijn we bijna altijd samen. Tijdens de training natuurlijk, maar ook daarbuiten.” Een sociaal leven buiten het roeien is passen en meten, klinkt het. Tijd voor vriendjes is er niet. Alleen Janssen heeft er een, “maar die zit ook bij Saurus, dus hij begrijpt het als ik weinig tijd heb.”
Jullie zijn echt heel veel bij elkaar. Zorgt dat niet voor gedoe?
Janssen: “’Veel meiden, veel drama’, denken mensen vaak, maar dat valt heel erg mee.” “Als er irritaties zijn, worden die in de voorbesprekingen van de training direct uitgesproken”, zegt Vogels. “Anders kun je niet goed trainen”, legt Van den Bogaert uit. “En ik heb geleerd dat je in de boot collega’s bent en er buiten vriendinnen. Dat betekent dat ik ‘Noor, hou je mond dicht!’ in de boot niet persoonlijk moet opvatten. Ik praat nogal veel, haha. Na een trainingsweekend ben je elkaar wel een beetje beu, maar na een nachtje weer thuis kijk ik uit naar de volgende training.”
Geen drank, op tijd naar bed, keihard trainen. Wat maakt dit leven zo leuk?
“Aan het eind van vorig seizoen vroeg ik mezelf af of ik dit nog een tweede jaar wilde doen”, zegt Vogels. “Ik heb zo veel tijd over als ik niet zou roeien.” Maar ze zit dit jaar toch weer in de wedstrijdploeg. Net als Gielen, die al voor het vierde jaar in de wedstrijdboot zit. “Wat enorm helpt is dat deze ploeg heel erg flexibel is. Anders is het niet met mijn coschappen te combineren. Het is intensief, maar zo mooi.”
Maar waarom dan precies?
“De kick van hard varen”, zegt Van den Bogaert. Marit van Steen: “Als het regent of vriest, heb je niet altijd zin om te gaan, maar als je er eenmaal bent is het altijd leuk.” Je moet altijd zorgen dat je genoeg laagjes aanhebt, klinkt het. Het team begint te lachen: “Kimberly heeft vaak de meest rare combinaties aan tijdens de training: een neonroze regenjas met een rood t-shirt en een oranje petje. Een beetje disco.” Coach Van Zetten: “Veel lopen op twee verschillende slippers omdat er regelmatig eentje van de steiger af waait.”
Verder nog typische dingetjes van dit team?
“Ik ben de enige in het team die niet Nederlands is”, zegt Svenja Hövelmann. Door het roeien leerde ze in een jaar tijd vloeiend Nederlands spreken. “Bij mijn ouders in Düsseldorf krijg ik soms commentaar dat ik Nederlandse woorden gebruik.” Duitser en IB-student, een cliché. “We maken daar vaak grapjes over”, lacht Janssen. “Ze is heel goed ingeburgerd, je merkt niet meer dat ze Duits is. Op sommige momenten valt het op; afgelopen weekend op trainingsweekend in Keulen bijvoorbeeld. Dan is ze zo enthousiast als we langs verkeersborden rijden of als we Duitse dingen eten.”
Maken jullie eigenlijk een kans komende zondag?
“Waarschijnlijk niet”, zegt Van Steen. “We zijn bijna allemaal tweedejaars en bij andere verenigingen zitten olympische roeiers. Maar het is leuk dat je daartegen roeit tijdens de Varsity.”