We zijn nog geen half uur aan het vergaderen op deze maandagochtend na de herfstvakantie als een van de collega’s wordt weggeroepen. Telefoon. Verbouwereerd komt WD drie minuten later terug. Haar man, die sinds zondag wat snotterde, heeft een zelftest gedaan: positief. Ongelooflijk, juist hij die én gevaccineerd is én altijd zo voorzichtig is. Een test bij de GGD komt eraan. Ze pakt haar spullen en vertrekt huiswaarts. Maar niet voordat ze haar kinderen van school heeft gehaald.
We zitten deze maandag zoals gewoonlijk op ongeveer een meter tot anderhalve afstand van elkaar, het raam staat ver open. Een andere collega was afgelopen week in Duitsland en heeft zich bij terugkeer bij de GGD laten testen. Zoals de overheid aanbeveelt. Bovendien doet ze twee keer per week een zelftest. Ter bescherming van haar omgeving. Ik vraag meteen online een paar zelftesten aan. Ik heb me tot voor kort redelijk ‘veilig’ gewaand met mijn vaccinaties, open ramen, handen wassen en mijden van drukke evenementen. Aan zelftesten deed ik niet. Maar om mij heen lopen steeds meer gevaccineerden corona op - en die struinen echt het nachtleven niet af, bezoeken geen grote feesten, maar zijn juist redelijk voorzichtig.
Op dinsdagochtend om half negen horen we dat ook de GGD-test positief is. Manlief zit inmiddels in quarantaine op de kamer van een van de zoons. Onze collega moet, voor er überhaupt aan werken gedacht kan worden, online-onderwijs en huiswerk voor de kinderen - want die moeten nu ook binnen blijven - regelen en een test voor haarzelf. Ze heeft last van hoofdpijn, is er niet gerust op. Doe rustig aan, laten we haar weten. Eerst het thuisfront, dan pas het werk. Hoe vaak hebben we dat het afgelopen anderhalf jaar al niet tegen elkaar moeten zeggen.
Ik kijk naar haar programma van deze week, wat kan wachten, wat per se snel op de site en in de krant moet. Rond 11.30 uur heeft ze zelf een PCR-test achter de rug, krijgt de zieke echtgenoot een vers kopje thee en zijn de kinderen aan het werk. Tijd om even te bellen.
We zijn het snel eens: we vegen haar agenda leeg. Ook de avond met Zomergastenpresentatrice Janine Abbring komende donderdag, die WD samen met oud-collega WB voor de tweede keer (de eerste keer ging niet door vanwege de lockdown) heeft voorbereid, zal ze moeten laten schieten. Zelfs als blijkt dat haar test straks negatief is en ze dus volgens de richtlijnen van het RIVM acte de présence mag geven, vinden we het niet verantwoord om in een gevulde aula van de Minderbroedersberg een interview af te nemen terwijl een huisgenoot besmet is. Ik zal voor haar invallen, al zal WB het leeuwendeel van het interview op zich nemen.
Vandaag, woensdag blijkt dat ze positief is. Nu maar hopen dat de afstand en het open raam afgelopen maandag hun werk hebben gedaan.