Dat besluit kwam voort uit de oplopende kosten als gevolg van de inflatie en de tegenvallende subsidies. Daardoor lukte het niet het budget rond te krijgen en bleek het vrijwel onmogelijk om elk jaar een festival te organiseren.
“Dat was wel een domper, maar doordat we een jaar niets hebben gedaan, kunnen we nu wel ook iets groter uitpakken”, vertelt Rob van Duijn, hoofd Studium Generale die toeziet op het programma. Daarin staat de Chileense band Calle Mambo als grote afsluiter op de zaterdagavond. “Zij touren door Europa, moeten ook hiernaartoe vliegen. Dat is normaliter niet direct een optie, maar nu hebben we een mooie naam in het programma.”
Primeur
Dat het festival wat uitgebreider is opgezet, bewijst ook het kinderprogramma dat in samenwerking met het KidzCollege van de Universiteit Maastricht is bedacht en voor het eerst een plekje heeft gekregen. Op zaterdagmiddag kunnen de jongste bezoekers onder andere leren hoe een nieuw medicijn wordt gemaakt of erachter komen hoe hun brein werkt. Van Duijn is benieuwd naar de animo ervoor. “We zagen dat mensen hun kinderen al meenamen, naar bijvoorbeeld het straattheater. We denken wel dat er behoefte aan is.”
Naast het kinderprogramma, verwelkomt het festival ook twee oude bekenden: de locaties van het UCM en het Natuurhistorisch Museum keren terug. “Het is het Art & Science festival: wetenschap naast kunst, of eraan rakend. We zijn, meer dan in de andere edities, op zoek gegaan naar activiteiten die dat combineren en naar locaties waar dat tot z’n recht komt. De opening van Benjamin ‘Monki’ Kuitenbrouwer bijvoorbeeld is een lezing, maar tegelijkertijd ook een circusvoorstelling.”
Saamhorigheid
Van Duijn hoopt met die bijzondere combinaties het publiek te kunnen verrassen. “Dan ben ik zeker tevreden”, zegt hij, terwijl hij een herinnering oplepelt aan een van de eerdere edities. “Die werd bezocht door een student die nog maar net in Maastricht was en alles nog moest ontdekken. Zij vertelde me na afloop dat het festival voelde als een warm bad. Dat moet het ook zijn. Dit is van ons samen, van studenten en medewerkers van de universiteit, maar ook van de stad. Als die saamhorigheid zo wordt gevoeld, is het geslaagd.”